Merlin

   Merlin - czarnoksiężnik, prorok i doradca króla Artura - to najslawniejszy chyba czarownik wszech czasów. Ulubione angielskie legendy
mówił, ze za pomocą czarów potrafił wygrywać wojny, przedzierzgać sie w charta albo jelenia,
spoglądać w przyszłość i wpływać na ludzkie losy.

Chociaż Merlin i jego Zycie SA przedmiotem legend, jego postać można łączyć z osoba
żyjącego w szóstym wieku walijskiego poety Myrddyna, który oszalał podczas bitwy i
schronił sie w lasach Szkocji, gdzie przepowiadał przyszłość. Imię "Myrddyna" na "Merlin"
zmienił historyk Geoffrey z Mounmouth, który wprowadził maga do angielskiego folkloru w swej Historia
Re gum Britanniae, kronice legendarnych początków Brytanii spisanej w 1136 roku. W
ciągu wieków legendę Melina wzbogaciło wielu pisarzy, szczególnie sir Thomas
Molary, tor piętnastowiecznej historii rycerzy Okrągłego Stołu zatytułowanej El
More Arthur ("Mirce króla Artura").
Jak wiele mitycznych postaci, Merlin miął niezwykłych rodziców, którzy przekazali mu szczególne
zdolności. Geoffrey z Mounmouth donosi, ze matka wielkiego maga była cnotliwa i prawa córka króla, a jego ojcem demon czy
zły duch zwany inkubem. Merlin odziedziczył dobroć swej matki i czarodziejska moc ojca. Jeszcze w
dzieciństwie zaprezentował nadprzyrodzone umiejętności, ratując w ten sposób swoje
Zycie.

Po śmierci Wortigerna Merlin został doradca trzech królów - Aureliusza, Luthera
Pen dragona i jego syna, Artura. Według legendy, za panowania Aureliusza Merlin
postawił jeden z angielskich skarbów - Stonehenge, za pomocą czarów przenosząc olbrzymie kamienne bloki z Irlandii. Aureliusz bardzo
chciał wznieść jakiś imponujący monument, a Merlin wybrał kamienny krąg zwany w Irlandii
Tańcem Olbrzymów, ze względu na jego domniemana nadzwyczajna moc uzdrawiania. I
hoc piętnaście tysięcy żołnierzy uzbrojonych w liny i drabiny nie było w stanie
ruszyć kamieni ani o cal, Merlin poradził sobie z nimi w okamgnieniu. Kamienne bloki, które
dzięki magicznemu działaniu stały sie lekkie jak piórka, przeniesione zostały do lodzi, a
następnie na równinę Salisbury w Anglii, gdzie stoją do dziś. (W rzeczywistosci Stonehenge
powstało około 2100 roku przed nowa era, Tysiace lat przed pojawieniem sie
najwcześniejszych podań o Melinie. Ponieważ jednak wśród kamiennych bloków Stonehenge znajduje sie kilka niebieskawych, które musza
pochodzić z Walii, jest ziarno prawdy w opowieściach o tym, ze kamienie zostały znalezione gdzie indziej i sprowadzone droga morska do Salisbury.

Za panowania Luthera Penddragona Merlin dokonał czegoś jeszcze śmielszego. Stało sie tak bowiem, ze
Luther zakochał sie w mężatce, księżnej o imieniu Igerna (Igranie), skutkiem czego jej
małżonek, książę Kornwalii Gorlois zamknął ja w pilnie strzeżonym zamku. Tymczasem Merlin za
pomocą czarów sprawił, ze Luther przybrał postać Gorlois i dzięki temu
przedostał sie do zamku. Straże dały sie nabrać, tak samo zresztą jak Igerna. Tej nocy
poczęty został Artur dziedzic Utherowego tronu i przyszły władca Anglii. Po latach, gdy prawdziwy Gorlois
zginął w bitwie, Igerna i Luther pobrali sie.

Merlin sprawował piecze nad Arturem do chwili, kiedy ten wstąpił na tron, a
później służył królowi jako prorok, czarodziej i doradca wojskowy, zapewniając mu wielkie sukcesy. Gdy Artur
skończył piętnaście lat, Merlin pomógł mu zdobyć magiczny miecz, Ekskalibur.
Później, pośród bitewnego zgiełku, nakazał mu trzymać miecz w pochwie, dopóki nie da mu
sygnału. Artur posłuchał jego rady, co nie przyszli mu jednak łatwo, gdyż szala
zwycięstwa chyliła sie na stronę przeciwników. Lecz kiedy w końcu Merlin dal znak i Artur
obnażył swój miecz i wzniósł go wysoko w gore, światłość, która z niego błysnęła,
była tak osepiajaca, ze nieprzyjacielscy rycerze zupełnie sie pogubili. Los
odwrócił sie i Artur zwyciężył. W innej znów potyczce Merlin zapewnił Arturowi wygrana,
rzucając na wojowników wroga czar, który sprawił, ze posnęli na polu bitwy.

Merlin miął podobno zdolności transmutacji i umiał przemieniać sie w dziecko, starca,
kobietę, krasnala albo zwierze w zależności od potrzeb. Potrafił kontrolować
rozszalałe morze i sprawić, ze mury Camelotu - zamku Artura - strząsały z siebie
próbujących je sforsować nieprzyjaciół. Mimo tak nadzwyczajnych umiejętności wielki mag
popełnił głupi błąd, który zadecydował o jego upadku. Zakochał sie bowiem w czarodziejce Vivienne (kojarzonej czasem z
Panią z Jeziora) i zdradził jej swe czarodziejskie tajemnice. Vivienne
wykorzystała te wiedze przeciw niemu i na wieki uwięziła go wewnątrz dębu.


Niemniej jednak Merlin zajmuje w literaturze i legendach tak poczesne miejsce, ze
żaden inny mag nie dorównuje mu świetnością. Polaczenie jego mądrości i czarodziejskiej
waleczności przemawiało do rozmaitych artystów, tak ze stal sie wybitnym bohaterem niezliczonych dziel literackich, teatralnych i filmowych. Nie
należy sie wiec dziwić, ze Albus Dumbledore odnotowuje w swej oficjalnej korespondencji, ze jest kawalerem Orderu
Melina. To zaszczyt, z którego każdy mag byłby dumny.

Morgana

Umiejętność czarowania, latania w powietrzu, zmieniania się w zwierzęta i
uzdrawiania na pomocą magicznych ziół zapewniły czarodziejce Morganie miejsce na
kartach czarodziejskich żab. Znana również jako Morgana El Fały, siostra albo
siostra przyrodnia króla Artura. Morgana była wszechstronną czarownicą.



Opisywana była jako piękna niewiasta, która ma moc uzdrawiania, potrafi latać i
zmieniać kształty. Wraz z ośmioma siostrami mieszkała na wyspie Avalon. Kiedy w
ostatecznej bitwie król Artur zostaje ranny, Morgana zabiera go do Avalonu,
kładzie na złotym łożu i przywraca zdrowie. W wielu późniejszych podaniach jest
mowa o tym, że Morgana nauczyła się czarów od Melina.


Ciekawostka - Fatamorgana

Morgana dała nazwę jednemu z najsławniejszych miraży na świecie – fatamorganie we
Włoszech. Ta optyczna iluzja zdarzająca się nad Cieśniną Messyńską miedzy
kontynentalną Italią a Sycylia początkowo jawi się jako grupa zwieńczonych
wieżyczkami zamków wyrastających pośród mgły z morza. Jeśli przypatrywać się im
dość długo, wieże mogą przybrać kształt niewiasty – podobno to sama Morgana –
unoszącej się nad wodami. To zdumiewające zjawisko jest podobno wynikiem
złożonej interakcji między warstwami wilgotnego powietrza, które zniekształcają
i powiększają obraz skał i budynków u wybrzeży cieśniny.
______________________________________________________________

Rasy magiczne

Harpie i Lwie  oddawały cześć tylko jednej bogini tak zwanej Herbonii.
Obrzędy składały sie z 5 podstawowych kroków:

a) Wyznanie Wiary

b) Składanie ofiary
c) Biczowania
d) Dogryzania sie do własnej krwi
e) Podpalanie lasu w imię bogini


Przez te obrzędy plemiona tych "kobiet" zyskały nieprzychylna sławę i zostały mocno
tępione. Nikt nie chciał mięć z nimi nic do czynienia. Harpie żyją do dziś ale
żyją w pokoju z magami. Jednak Lwie wciąż oddaja pokłony swej bogini i Wałcza z
ludźmi na wieki wieków.

Olbrzymy
Olbrzymy cześć swoim bóstwom oddaja w bardzo niecodzienny sposób najczęściej jest to powodowanie
trzęsienia ziemi bądź zabijania jugola i rzucania nim jak piłka w stronę nieba. Tak samo jak u Harpii i
Wił tu tez panują podstawowe stopnie obrzędu "mszy":

a) Modlitwa<BR>
b) Rytualne trzęsienie ziemi

c) Składanie Jugola i rzucanie nim
d) Zjadanie człowieka
e) Spowodowanie lawin by zginęło jak najwięcej osób
f) Upić sie winem lub ognista whisky



Przedstawiciele tej rasy w świecie czarodziejów nie SA mile widziani wśród ich
społeczności. Ich liczba w ostatnich latach gwałtownie zmalała. Jest to efekt nietolerancyjnej polityki magów wobec nich. Powodem jest
także wojownicza mentalność omawianej rasy. Okoliczności zmuszają je do życia w
niedostępnych dolinach górskich i grupowania sie w plemiona (niegdyś wrogich sobie szczepów),
liczące kilkadziesiąt osobników. Co pewien czas wybuchają krwawe walki o wpływy i
władze pomiędzy współplemieńcami. Durgiem (przywódca) zostaje członek
zwycięskiej strony.

Olbrzymy charakteryzują sie wzrostem w granicach 20-24 stóp. Ich gruba skóra koloru szarego jest odporna na niektóre
zaklęcia. Posiadają jak na swój wzrost duże stopy, które SA pokryte naturalna podeszwa. Nie
SA zaliczane do bystrych i inteligentnych. Niewielka ilość zna ludzki język. Dyplomata
chcący zyskać przychylność wodza musi składać podarki, które wywołają zainteresowanie plemienia.

Krasnoludy Pracowite
Krasnale nie maja tak strasznych obrzędów jak wyżej wymienione istoty. Ich msza jest bardzo spokojna i nie jest drastyczna przez co nawet dwu letnie dziecko
może brać w niej udział. W ich obrzędach wystarczy tylko topór i kielich z winem. Oto
części wyznania wiary:

a) Milczenie

b) Modlitwa
c) Wychwalanie dóbr
d) Wypicie wina
e) Śpiewanie pieśni religijnych

f) Pocieszanie rodzin zmarłych.
g) Oddanie ofiary z płodów rolnych Sherobie


______________________________________________________________
Więżenia Centaurów

Centaury to według ludzi z Ministerstwa wybryk natury pytanie czemu?<BR>

Astrologia Centaurów.
Centaury SA świetnymi wróżbiarzami potrafią przewidzieć więcej niz. niejeden ludzki jasnowidz
bądź wyrocznia. Polegają oni jedyni na astrologii i fazach księżyca. Wynaleźli takie rzeczy jak luneta , mikroskop.


Wodzowie Centaurów.

Wodzowie Centaurów nazywani byli inaczej Chanami. Potrafili wykorzystywać magie szamanów, nie korzystali z
różdżek.!

Oto poczet wodzów centaurianskich
Alfred Gniewny - 1892r - 1899r
Szaf red Milczący - 1899r. - 1912r
Michalis - 1912r.- 1946r.
Gruchał Wstydliwy - 1946r. - 1972r.

Zakała - 1972r. - po dzisiejszy dzien.

Pierwszy wódz charakteryzował sie tym, ze na Glowie zawsze nosił pióropusz z piór koguta, które
chroniły go przed złymi duchami. Zakała żyje do dziś w zakazanym lesie Hogwartu
wychowywał sie w ubogiej centaurze rodzinie w wieku siedmiu lat nauczył sie
strzelać z luku i zabił swojego pierwszego przeciwnika Testrala.

________________________________________________________________
Alchemia i
Kamień Filozoficzny

Alchemia jest w zasadzie dziedzina magii. Ma jednak bardzo wiele wspólnego z
mugolski chemia, dlatego możemy potraktować ja oddzielnie. Była praktykowana zazwyczaj przez magów, ale
zdarzyło sie również paru mugoli, którzy zajmowali sie nią. Była to forma magii bardzo popularna w
świecie egejskim. Jej powstanie prawdopodobnie zawdzięczamy Grekom. Słowo "alchemia" pochodzi od greckiego 'kem' ('czarna ziemia' - nazwa Egiptu) lub 'chamy' ('bezładna masa'/'stop'). W
starożytnej Grecji zrodziła sie koncepcja kamienia filozoficznego, jako substancji potrzebnej do transmutacji metali w
złoto za pomocą podstawowych elementów, WODY, OGNIA, ZIEMI I POWIETRZA. Z niektórych
źródeł wynika, ze alchemia narodziła sie w starożytnym Egipcie, prawdopodobnie w Heliopolis gdzie
kapłani egipscy przeprowadzali swoje badania. Pierwszym prawdziwym alchemikiem
był Hermes Trismegistos, identyfikowany z egipskim bogiem magii i mądrości -
Totem. Stworzył on wspaniale dzieło alchemiczne "Tabula Smaragdina" ("Szmaragdowa Tablica"). Opisuje tam cele alchemii, 4
żywioły i kamień filozoficzny. Zosinom z Panolisu jest twórca największego
dzieła alchemicznego, 28 tomowej "Encyklopedii Alchemii". Niestety prawie cale
dzieło zniszczono. Rhaisis, arabski alchemik, pierwszy twórca kamienia filozoficznego. Niestety
wykorzystywał go tylko do tworzenia złota, przez co miął wielu wrogów, a jego
kamień zaginął. Wiliam de Lori i Piotr d'Aponna byli jednymi z pierwszych alchemików w zachodniej Europie. Alfons X
Mądry, król Kastylijski, to pierwszy i ostatni przypadek alchemika (nie skrywanego) w europejskiej rodzinie królewskiej. Najwspanialsze
dzieła alchemiczne powstały w XIV w. a ich autorzy to: Albertus Magnum, Aquinos i Rajmundus Lullus. W tym czasie
również został stworzony kolejny Kamień Filozoficzny. Jego twórcami byli Gore Ripley i Thomas Charoeck.
Większość alchemików było prześladowanych przez kościół katolicki, ale
największe tortury przeżył wybitny alchemik Alexander Seton. To on prawdopodobnie jako pierwszy
stworzył eliksir odmładzający, lecz zabrał ta tajemnice do grobu. Chciwi
możnowładcy torturowali go Az zmarł, ale on nic im nie powiedział.
Najsławniejszym polskim alchemikiem był Michał Sędziwój, który pracował u czeskiego króla Rudolfa II w Pradze. Rozkwit alchemii przypada na okres od XVII do XVIII wieku. Tworzyli w tedy: Jan
Battista von Hebnont, Sigmunt Richter i Heleretius. Ten ostatni prawie odkrył
Kamień Filozofów. Nicolas Flamel, jeden z najsławniejszych ówczesnych alchemików
odkrył Kamień. George Ripley i Thomas Charoeck przedstawili jako pierwsi główne
składniki potrzebne do jego stworzenia. SA to: Neon (nieaktywny chemicznie, Ne), Azot (N), miedz (Cu), wodór (H),
protaktyn (Pa) i frans (R.). Zaskakujące jest to, ze mugole nie znali jeszcze wtedy wszystkich podanych
wyżej pierwiastków. Mimo to Nicolas Flamel potwierdził skład. Dodał jeszcze ołów (Pb) i fluor (F). Pan Flamel
poinformował nas również o tym, ze podgrzewanie niektórych składników nawet do temperatury 1083 stopni Celsjusza jest czasami
męczące i niebezpieczne (w tym wypadku chodzi o miedz).

Kamień Filozoficzny

Kamień filozoficzny jest to mityczny artefakt dający temu co go ma
nieśmiertelność. Naukowo nie potwierdzono czy on naprawde istnieje nie jaki H. Potter mówi, ze
kiedyś go miął ale nie wiadomo czy to nie kolejny bajerant próbujący zwrócić na siebie
uwagę. Jednak jest stwierdzone, ze istniała przynajmniej jego jedna sztuka. SA na to dowody
spoczywające w wielkiej Bibliotece w Skalnym Klifie. Kamień był przez ludzi bardzo
pożądany i cóż chyba jest pożądany do dzisiaj. Gdzie był przechowywany ? Kamień przechowywany
był zazwyczaj w górskiej wodzie by sie nie pobrudził. Był bardzo delikatny
wystarczyłoby jedno chuchniecie na niego i juz by sie rozpłynął. Woda utwardzała go przez co
można było nim zamiast kaflem grac w Quidditcha.
____________________________________________________________________

Magia Stonehenge

Stonehenge -pomnik ten jest wielka tajemnica minionej religii i nauki. Zbudowany z
potężnych kamiennych ciosów, tworzy krąg zwany Stonehenge. Dla świata do dnia dzisiejszego stanowi odwieczna
zagadkę. Jest cudem architektonicznym, a także dowodem ludzkiej wyobraźni. Czym naprawde jest Stonehenge? Czy jest to
starożytne cmentarzysko, czy tez prehistoryczne obserwatorium astronomiczne, a
może miejsce potężnych magicznych mocy?
Głazy Stonehenge piętrzą sie po środku równiny Salisbury w Wilshire. Do dziś SA
niewyjaśniona łamigłówka. Tylko 13 kilometrów od kręgu, znajduje sie jedna z
najpiękniejszych katedr Anglii, a przecież siedem stuleci które minęły od jej wybudowania, to chwila wobec wieku kamiennego
kręgu.
To co dziś zostało z kręgu to tylko cię dawnej świetności. Polowa z jej kamieni
runęła bądź zaginęła. Dlatego dziś można zobaczyć wielkie braki, które kiedyś
tworzyły przepiękna całość.
Budowa rozpoczęła sie w 2800 roku przed nasza era, lecz daty SA sprzeczne, inni
uważają ze został wybudowany tysiąc lat później kiedy wykopano rów i wydrążono 56 jam,
dziś nazywamy je pierścieniami Audreya. Na cześć ich odkrywcy. Heelstone jest kamieniem który wyznacza
wejście na teren. Stoi poza kręgiem na swoim pierwotnym miejscu. Kolo niego
położone SA dwa inne pierścienie jam -Y i Z- które mogą mięć znaczenie czysto astronomiczne.

Aura tajemniczości
Do dnia dzisiejszego, jest jednym z najczęściej odwiedzanych stanowisk archeologicznych. Aura, jaka otacza to miejsce
przyciąga turystów zwłaszcza w okresie letniego przesilenia. Mawiano ze to niekorzystnie
wpływa na stan zabytku, dlatego dojście do kręgu zostało znacznie ograniczone.

Starożytne Cmentarzysko
Wielu współczesnych archeologów , wskazuje na kopce które znajdują sie w okolicy,
będącej zresztą największym skupiskiem kurhanów grzebalnych w Brytanii, ze Stonehenge
służył jako obrzędowe cmentarzysko. W wielu jamach, znaleziono ślady kremacji. Jednak
mogły one służyć w innych celach, przy obrzędach rytualnych związanych z winem. Rolnicy wlewali je do jam, aby
zdobyć przychylność bogów rządzących silami przyrody.
______________________________________________________________
    
Insygnia
Śmierci

Insygniami SA:

*  Czarna Różdżka  - podarowana najstarszemu bratu Antiochowi różdżka o niezwyklej mocy.
Różdżka ta pojawia sie w historii pod wieloma nazwami, m.in. jako Berło Śmierci czy
Różdżka Przeznaczenia. Wykonana z czarnego bzu o rdzeniu z włosa Testrala. Aby ja
zdobyć, co było marzeniem czarnoksiężników, należy pokonać jej poprzedniego
właściciela. Uzasadnia to m.in. morderstwo popełnionym na bracie Antiochowi. W jej posiadanie wchodzi
Grygorowicz, wytwórca różdżek. Kradnie mu ja Grindewald, a następnie przegrywa ja w 1945 w pojedynku z Dumbledorem. W
końcu zdobywa ja Sami-Wiecie-Kto, wyjmując ja z grobowca Labusa Dumbledore.
Różdżka jednak nie była mu w pełni posłuszna, wiec myśląc, ze jej prawowitym
właścicielem jest Sewerus Snake (zabójca Dumbledore), zamordował go. To również nic nie
dało - prawowitym właścicielem różdżki był najpierw Drąco Malfoy, który rozbroił dyrektora Hogwartu, zanim ten
zginął z rak Snape'a, a później Harry, który pokonał Malfoy. Ostatnimi czynami Czarnej
Różdżki było pokonanie Sami-Wiecie-Kogo i naprawienie przełamanej 11-calowej
różdżki z ostrokrzewu o rdzeniu z pióra feniksa - różdżki Harry'ego Pottera.
*  Kamień Wskrzeszenia  - podarowany Camusowi kamień umożliwiający wskrzeszanie
zmarłych, którzy jednak - mimo tego - Nałęża do innego świata. Harry przywraca do
życia rodziców, Lupina i Syriusza i rozmawia z nimi o śmierci. Następnie znikają
obiecując, ze Beda towarzyszyć Harry'emu do końca. Wiadomo tez, ze Camus
wskrzesił narzeczona, która zmarła mu tuz przed ślubem. Jednakże Camus nie umiał
pogodzić sie z tym, ze jego ukochana nie powróci do świata żywych, tak wiec
popełnił samobójstwo. Ukryty w pierścieniu Marcola. Nieświadomy jego mocy i znaczenia
młody Middle zamienił go w horkruksa. Później w jego posiadanie wszedł Dumbledore;
ukrył go w złotym zniczu i zapisał Harry'emu w testamencie.<BR>
*  Peleryna Niewidka  - podarowana najmłodszemu bratu Ignotusowi, przodkowi Potterów. Przekazywana jest od wieków z ojca na syna; Harry Potter
odziedziczył ja po swoim ojcu. Dumbledore pożyczył ja od Jamesa Pottera kilka dni przed jego
śmiercią w celu zbadania jej, a gdy Harry rozpoczął naukę w Hogwarcie, oddal mu ja anonimowo. Mimo
Iz na świecie było wiele peleryn zapewniających niewidzialność, jednak ta jedyna
była niezniszczalna, nie działały na nią żadne zaklęcia i nie starzała sie z wiekiem (nie
trąciła właściwości tak jak zwykle, z włosów de mimozy).




Zdobywca wszystkich trzech Insygniów zostawał "Panem Śmierci", dlatego tak wiele osób
poszukiwało choćby cienia dowodu, ze legenda jest prawdziwa, a przedmioty
istnieją naprawde. Należeli do nich m.in. młodzi Dumbledore i Grindewald, którzy w
młodości fantazjowali o odnalezieniu Insygniów. W ostatniej części sagi o Harrym Potterze to
właśnie główny bohater posiada kolejno wszystkie trzy insygnia, lecz rezygnuje z posiadania Czarnej
Różdżki - ukrywa ja w grobie Dumbledore w zamiarze nie zostania nigdy pokonanym, a
także gubi Kamień Wskrzeszenia i postanawia go nie szukać. Gdyby Harry zmarł nie
będąc pokonanym przez kogokolwiek, moc Czarnej Różdżki by wygasła. Kamień został zgubiony przez Harry'ego w lesie, w którym
ugodziło go zaklęcie "Avada Kedavra", nie jest dokładnie określone co dzieje sie z nim dalej i Harry nie ma zamiaru go
szukać. Peleryna Niewidka oczywiście zostaje w jego rekach i najprawdopodobniej odziedziczy ja Albus
Sewerus Potter.