Alchemia


      Alchemia - dziedzina magii zajmująca się odkrywaniem Kamienia Filozoficznego lub Panaceum.

      Panaceum -środek leczący wszystkie choroby.

      Kamień filozoficzny - magiczny czynnik, który zamienia metale nie szlachetne w złoto, i wykorzystywany do produkowania eliksiry życia.
       


      Powstanie Alchemii.
      Alchemia powstała tak jak większość rodzajów magii w Starożytnym Egipcie, jednak nie była tam powszechnie uprawiana, dlatego też przeniosła się na kontynent europejski do Rzymu i Grecji gdzie była uprawiana. Słowo Alchemia wzięło się od Arabskiego słowa Al-kim i Ja później używano tego słowa do nazywania słowa Chemia. W Egipcie była nazywana Kami -, a w Rzymie i Grecji - Chmela, co później zostało zmienione na Chemia. Alchemia wykorzystuje również filozofie starożytna, dzięki czemu alchemicy są bardzo wykształconymi czarodziejami

      Siedziby Alchemii.
      Główną siedzibą Starożytnej alchemii była Grecja i Rzym jednak chęć pozyskania Eliksiru życia byłą tak wielka, że Alchemia zaczęła przemieszczać się do Francji, Niemiec, Austrii Aż wreszcie dotarła do Czech i Polski. W końcu XVI wieku stolicą Alchemii była nazywana Czeska stolica Praga, gdzie zjeżdżali się najbardziej dostojni Alchemicy już w tedy znani Chemicy, którzy odkryli wiele pierwiastków miedzy innymi: Fosfor, Arsen, odkryli kwasy mineralne, amoniakowe, Stwarzali aparatury laboratoryjne opracowywali metody udziału substancji chemicznych, oraz wymyślaniu mikstur działających na niektóre choroby. Jak widać Alchemia skupiała w sobie wiele dziedzin współczesna chemie, biologie, matematykę, medycynę czasem astrologie.

      Alchemicy.
      Najbardziej znanymi alchemikami byli: Paracelsus, Pliniusz Starszy, Wincenty z Beaurais, Albert Wielki, Roger Bacon, Michał Sędziowój, Nicolas Flamel.

      NICOLAS FLAMEL - Urodził si.e w 1330 roku pod Paryżem. Nawiedzony we śnie przez Anioła zobaczył księgę, którą zakupił na drugi dzień za marne pieniądze a która okazała się podręcznikiem do Transmutacji. 17 Stycznia 1383 roku Nicoals Flamel odkrywa Kamień Filozoficzny jak wspomina w swoim pamiętniku pierwsza próba stworzenia złota z dodatkiem rtęci spowodowała, że postało czyste srebro, kolejne próby przyniosły zamierzony efekt. Silny zapach, o jakim sugerował Flamel w swoim pamiętniku mógłby wskazywać na Siarkę. Według Historyków Flamel zmarł w 1410 roku. Przeżył 80 lat i co w tamtych czasach to również było fenomenem.

      PARACELSUS - tak naprawdę nazywał się Philippus Aureolus Theophrasus Bombastus von Hohenhaim i żył w latach 1493 - 1541. Uważa się go za ojca medycyny naturalnej. Namawiał chorych, żeby wykorzystywali swoje własne naturalne siły uzdrawiające. Teraz pewnie nazwalibyśmy tę metodę autosugestią. Naraził się takimi sposobami leczenia wielu medykom, którzy utrzymywali się ze sprzedaży różnych mikstur. Należy dodać, że sam Paracelsus cuchnął, był grubiański i pyszałkowaty.

      HERMES TRISMEGISTOS - legenda głosi, że ten egipski król panujący przez 3226 lat był największym alchemikiem wszech czasów. Podobno, gdy Aleksander Wielki wtargnął do Egiptu, znalazł Szmaragdowe Tablice trzymane przez mumię Hermesa spoczywającego w Wielkiej Piramidzie w Gizie. Tablice zawierały magiczne sekrety i wielu alchemików wieszało ich kopie na ścianach.

      MICHAŁ SĘDZIWÓJ - to najsłynniejszy polski alchemik żyjący w latach 1566-1636. Legenda mówi, że Sędziwój otrzymał od swojego mistrza Setona, w zamian za wyratowanie z rąk elektora saskiego, niewielki flakonik ze złotą wodą. Specyfik ten miał mu pomóc w odkryciu zagadki kamienia filozoficznego. Alchemik pracował z zapałem i wkrótce rezultaty swoich poszukiwań zademonstrowal na dworze Zygmunta III. Udało mu się w obecności króla przeobrazić trzy srebrne monety w złote. Niestety, jak sam przyznał, nie zgłębił tajemnicy przemiany metali w złoto w większych ilościach. Od tego pokazu alchemia stała się najmodniejszym zajęciem magnatów, profesorów Akademii, a nawet krakowskich dam dworu.